مصاحبه با سوره مبارکه سجده
گفتگو با سوره ی مبارکه سجده
ستایش بیحد پروردگار عالمیان را که توفیق همنشینی با یکی دیگر از مرواریدهای درخشان قرآن کریم را روزیمان فرمود تا جرعهای از بحر بیکران آن برگیریم و جان های تشنهی خویش را با زلال معرفت آن سیراب سازیم.

- در آغاز از محضر پر فیض ایشان تقاضامندیم خود را برای جویندگان معرفت معرفی فرمایند.
من سجده ، سی و دومین سورهی منور قرآن حکیم میباشم که در شهر مکه معظمه بر وجود نازنین اشرف مخلوقات محمد امین صلی الله علیه و آله و سلم نازل گشتهام و دارای 30 آیه میباشم.
- لطفاً خلاصهای از مطالب نورانی خود را بیان نمایید.
مضمون آیات من شامل بحث گستردهای از مبدأ و معاد، مجازات های مجرمان در روز رستاخیز و درس های هشدار دهندهای برای مۆمنان و کافران است، در واقع هدف اصلی آیات من تقویت مبانی ایمان (به مبدأ و معاد) و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوی و بازداری از سرکشی و طغیان و توجه به ارزش والای انسان میباشد.
- آیا زمان خاصی برای تلاوت شما توصیه نشده است؟
صادق آلطه علیهالسلام در اینباره فرمودهاند: هر کس سورهی سجده را در هر شب جمعه قرائت نماید، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش میدهد و گذشتهی او را میبخشد و در روز قیامت از دوستان آلمحمد صلی الله علیه والهوسلم خواهد بود.1
- خواهشمندیم گوشهای از فضایل تلاوت خود را نیز برای حقپویان راه حق بیان فرمائید.
همینقدر بس که بگویم ششمین گوهر امامت علیهالسلام چنین فرمودهاند: هر کس سورهی سجده را بخواند حق تعالی در قیامت او را تا آنجا که چشم کار کند، نوری عطا فرماید و در آن روز به او سرور و شادی کرامت نماید و در دنیا در حالی باشد که دیگران آرزوی حال او را بکنند.2
- ایزد یکتا در بیست و نهمین آیهی شما چنین فرموده است: «قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ»؛ «ای رسول خدا، بگو آن روز فتح به کسانی که کافر شده و ایمان نیاوردهاند، سودی نمیبخشد و در آن روز آنها مورد عنایت، واقع نمی شوند.»، لطف فرموده، بفرمائید منظور از «یومالفتح» چه روزی است؟
هدف اصلی آیات من تقویت مبانی ایمان(به مبدأ و معاد) و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوی و بازداری از سرکشی و طغیان و توجه به ارزش والای انسان میباشد
حضرت امام صادق علیهالسلام دربارهی این آیه فرمودهاند: منظور از «یومالفتح» روزی است که دنیا به دست قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم فتح میشود.
اگر کسی مۆمن باشد ولی عقیده به روز موعود نداشته باشد از ایمان ناقص خود نفعی نمیبرد ولی چنانچه عقیده و ایمان کامل به ظهور و فرج حضرت حجت داشته باشد و یقین راسخ نماید، آن ایمان به او نفع میرساند و در پیشگاه خداوند منزلتی رفیع به دست آورده و بهشت ذخیره صاحب این عقاید حقه میشود و این اجر و ثواب ویژهی امیراالمۆمنین علیهالسلام و فرزندان گرامی آن حضرت و محبین و شیعیان ایشان است.3
- از شما استدعا داریم خاطرهای برای خوانندگان ما نقل نمایید.
به یاد دارم در غزوه تبوک در حالی که گرما همه را سخت ناراحت کرده بود و هرکس به گوشهای پناه میبرد، شخصی به نام معاذبنجبل به محضر رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم رفت و به حضرت گفت: ای پیامبر خدا، عملی به من بیاموز که مرا وارد بهشت کند و از آتش دوزخ دور سازد.
نبی خدا فرمود: خدا را پرستش کن و چیزی را شریک او قرار مده، نمازهای واجب را انجام بده، زکات واجب، حق مستمندان را ادا کن و ماه رمضان را روزه بگیر.
سپس فرمود: آیا میخواهی از ابواب خیرات به تو خبر دهم؟
معاذ گفت: آری ای پیامبر خدا.
و ایشان چنین فرمودند: روزه سپری است در برابر آتش و انفاق در راه خدا کفاره گناهان و قیام انسان در دل شب برای خشنودی خداست. سپس شانزدهمین آیهی مرا تلاوت نمودند4: « تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ»
صادق آلطه علیهالسلام در اینباره فرمودهاند: هر کس سورهی سجده را در هر شب جمعه قرائت نماید، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش میدهد و گذشتهی او را میبخشد و در روز قیامت از دوستان آلمحمد صلی الله علیه والهوسلم خواهد بود
«پهلوهایشان از خوابگاه ها جدا مىگردد [و] پروردگارشان را از روى بیم و طمع مىخوانند، و از آنچه روزیشان دادهایم انفاق مىکنند.»
و چه نیکوست که این سخن گهربار از حضرت باقرالعلوم علیهالسلام را همواره به یاد داشته باشید که ایشان فرمودند:
منظور از «تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ» عمل و روش مولا امیرالمۆمنین علی علیهالسلام و پیروان آن حضرت است که اول شب را استراحت نموده و همین که ثلثی از شب گذشت از بستر برخاسته و روی نیاز به سوی پروردگار جهانیان میآوردند و به مناجات با پروردگار مشغول میشوند و از روی کمال خلوص و رغبت خدا را یاد مینمایند.
و این مردم کسانی هستند که رسول اکرم صلیالله علیهوآلهوسلم دربارهی آنها مژدهی بهشت داده و فرمودهاند که آنها را در جوار رحمت خدا بوده نه ترسی دارند و نه غصهای « لا خوف علیهم و لا هم یحزنون »5
- در پایان گوش جان میسپاریم به یکی از توصیههای عبرت آموز شما:
«أَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ أَفَلَا یَسْمَعُونَ» 6
آیا براى آنان روشن نگردیده که چه بسیار نسل ها را پیش از آنها نابود گردانیدیم [که اینان] در سراهایشان راه مىروند؟ قطعاً در این [امر] عبرت هاست، مگر نمىشنوند؟
----------------------------------
پی نوشت ها:
1- تفسیر جامع ج5ص302
2- بحارالانوار 92/298 باب 62
3- تفسیر جامع ج 5 ص 318
4- تفسیر نمونه ص156
5- تفسیر جامع ج 5 ص 310،311
6- سجده/26
منبع: بخش قرآنی تبیان
http://hekmatqurani.blog.ir/post/مصاحبه-با-سوره-مبارکه-سجده |
