بهار حقیقی کدام است!!
بهار نشانه ی سبز و با طراوت پروردگاری است که همیشه بهترین ها را برای ما انسان ها می خواهد بهاری که تجلی بخش آیات زیبای خداوندی در زمین است گل ها با عطرشان و سبزه ها با طراوتشان آمدن بهار را جشن میگیرند و از نو تازه میشوند و انسان ها با غبار روبی خانه هایشان به استقبال بهاری می روند که ماه هاست منتظرش بودند...
بهار که می شود یادمان می افتد که شاخه های خشک قلبمان را هرس کنیم و با آبی روان و پاک ریشه هایش را آبیاری کنیم . کاش همانگونه که روزهای اول بهار نگاهمان نو و تازه می شود و با عشق به زندگی می نگریم، این نگاه ارزشمند در تمام روزهای سال با ما بماند.
البته:
به راستی بهار حقیقی کدام است!!
نو شدن خانه ها و لباس هایمان یا پاک شدن روح و قلبمان از کینه ها و دشمنی ها و ناپاکی هایی که آیینه ی دلمان را تیره و تار کرده است؟ بهار تلنگری است در قلب و روح ما انسان ها، که می توان سبزی و طراوت آن را با همه ی وجود حس کرد ، نگاهی عمیق به خود انداخت و علف های هرز جسم و روحمان را از ریشه کند .
بهار که می شود نگاهمان هر روز به درختانی می افتد که برگ هایشان جوان و تازه است ولی کنج قلب سبزشان غمی عظیم نهفته است...
آری...
غم نبودن تو ...
بهار بی تو یعنی همه ی دلتنگی های بشریت...
یا صاحب الزمان(عج)
