تصویر ثابت

نسیم وحی :: حکمت های قرآنی l مقالات قرآنی lپند های قرآنی l پرسش و پاسخ های قرآنی

حکمت های قرآنی l مقالات قرآنی l پند های قرآنی l پرسش و پاسخ های قرآنی l مرجع قرآنی l quran l اخبار قرآنی l قرآن l quran points l بانک مطالب قرآنی
نسیم وحی :: حکمت های قرآنی l مقالات قرآنی lپند های قرآنی l پرسش و پاسخ های قرآنی

وبلاگ نسیم وحی در تلاش است تا با کوشش خود، سهمی در گسترش قرآن داشته باشد.
امید است تا سایر افرادی که با مدیریت وبلاگ آشنایی دارند راه ما را ادامه دهند و سعی در گسترش مفاهیم قرآنی داشته باشند تا اینکه مقدمات ظهور آقا امام زمان(عج) فراهم شود و بهار حقیقی به وجود آید.
انشاء الله

آیه منتخب روز

بسم الله الرحمن الرحیم



پیوند ها

در این زمینه چند مطلب بیان می شود. که در ادامه این مقاله به آن ها پرداخته خواهد شد.

مطلب اول:

خیر، اختلاف قرائات، نه از دیدگاه شیعیان و نه از دیدگاه اهل سنت موجب تحریف قرآن نیست؛ البته اگر تصویر درستی از اختلاف قرائت های قرآن نداشته باشیم، اختلاف قرائت ها هم، نوعی تحریف قرآن به حساب می آید.

توجه داشته باشید که پیامبر اکرم(ص) در اواخر عمر شریف خود دستور نوشتن قرآن هایی با خط بهتر، و بر اساس متن و قرائت صحیح آن، و با نظم و ترتیب آیات سوره ها را دادند.

چون این کار با نظارت حضرتش بوده، به طور قطع این تدوین بر متن صحیح و متقن قرآن و دقیقا مطابق همان قرائتی بوده که توسط جبرئیل(ع) نازل شده است.

بعدها نیز خلفاء بر اساس همان متن و قرائت، قرآن فعلی را نوشتند، و نسخه هایی از آن را به عنوان نسخه های مادر به شهرها فرستادند، و دیگران نیز بر اساس همان نسخه های مادر، قرآن ها را استنساخ کردند.

مطلب دوم:

تا این جا مسلم است که متن قرآن به هیچ عنوان دستخوش تحریف نشده است؛ کما این که با این بیان معلوم می شود که در هنگام وفات پیامبر اکرم(ص) تنها یک قرائت، به طور قطع، در میان مسلمانان، اعتبار داشته است.

مشکل از قرن بعد، کم و بیش آغاز شد؛ هنگامی که عده ای با ادعاهای واهی احیانا قرائت های دیگر را جائز شمردند، و از قرائت رسمی تخطی های جزئی کردند، و قاریانی بوجود آمدند که هنگام خواندن قرآن احیانا آن را با قرائت های دیگری خواندند.

با این وجود توجه داشته باشید که قرائت رسمی بازمانده از پیامبر(ص) و اصحاب اولیه هنوز هم باقی است، و آن همان قرائت امروزین ـ قرائت عاصم به روایت حفص ـ است؛ و اگر قرائت های دیگری هم هست، این تخطی عده ای از قرائت رسمی و صحیح است، نه آن که قرائت اصلی در میان قرائت ها فراموش شده باشد، یا قابل شناسایی نباشد.

این تخطی عده ای است که خود معترفند قرائت رسمی اصحاب سلف این نبوده است. لذا به این تحریف نمی گویند.
مطلب سوم:

بله، عده ای از اهل سنت معتقدند پیامبر(ص) خود اختلاف قرائت ها را تصویب، بلکه تعلیم می داده است.

اگر بپذیریم همه قرائت ها تعلیم پیامبر بوده ـ که البته قول صحیحی نیست ـ باز تحریف قرآن بی معنا است؛ چرا که این قرائت ها تغییر قرآن نیست؛ که خود قرآن چنین است.

البته همان طور که بیان شد این قول صحیح نیست؛ و در ابطال آن گفته شده که چون همه ساله ـ یا لااقل در سال اول و آخر حیات مبارک حضرتش ـ جبرئیل(ع) تمام قرآن را یکجا بر پیغمبر عرضه کرده است، به طور قطع، پیامبر(ص) پس از آخرین نزول، مردم را بر یک قرائت وا داشته اند. این را عده زیادی از دانشمندان اهل سنت هم گفته اند.

بعضی از دانشمندان هم گفته اند: معنای تصویب و اجازه پیامبر(ص) نسبت به قرائت های گوناگون این نیست که آن حضرت اجازه داده باشد آن قرائت ها را به عنوان این که قرآن چنان نازل شده، ثابت نگهدارند و نویسندگان وحی آن ها را بنویسند و ضبط کنند، بلکه این اجازه نوعی تخفیف و آسان گیری برای بعضی مردم ناتوان، آن هم در حالت مخصوصی بوده است.

بنا بر این، بر فرض که در آغاز امر، پیامبر تا جائی که با بلاغت بیانی و مفاهیم و معانی حقیقی قرآن مخالف نباشد، در بعضی الفاظ به برخی افراد اجازه قرائت به وجهی دیگر داده باشند، بعدها مسلمان ها را موظف فرمودند که فقط به قرائتی که قرآن بر آن نازل شده است، بخوانند.(1)
بنابر این:

اولا، اختلاف قرائت های قرآن امری مربوط به خطای عده ای از قرائت رسمی قرآن است، با توجه و علم به قرائت رسمی.

ثانیا، قرائت ها با این تعریف دیگر تحریف نیست، بلکه انحراف عده ای از روش صحیح قرائت است.

مطلب چهارم:

اختلاف در قرائت ها در حدی نیست که حقیقت مفهوم را مخدوش کند، و یا از بین ببرد؛ و لذا بنا به نظر بعضی از فقها، قرائت قرآن ـ چه در نماز و چه در غیر آن ـ بر طبق هر یک از قرائت های متعارف و معمول زمان اهل بیت (علیهم السلام) روا و جایز می باشد؛ چنان که هم اکنون نیز همان قرائت های معروف، مورد عمل می باشد.

هم چنین این قرائت های معتبر هیچ گونه تغییری از جهت رسم الخط در قرآن ایجاد نمی کند تا باعث تحریف در کتابت قرآن شود.(2)
مطلب پنجم:

اساساً محور بحث در مساله تحریف و عدم تحریف قرآن، تحریف به زیاده و نقصان است، یعنی چیزی بر قرآن افزوده و یا از آن کاسته شود؛ وگرنه، با وجود قرآن واحد و معین، تحریف هایی مثل تحریف معنوی ـ یا تفسیر به رأی ـ در قرآن می تواند واقع شود، یعنی یک مفسر می تواند معنای نادرستی از قرآن برداشت کند؛ ولی این مساله خدشه ای به مصونیت قرآن از تحریف وارد نمی کند.

چرا که اگر کسی برداشت نادرستی از قرآن داشته باشد، معنایش این نیست که دیگر کسی معنای درست را نمی فهمد و قدرت تشخیص معنای درست و صحیح از بین می رود؛ یا اگر کسی کلمه ای را به شیوه غیر معمول ـ یا تحریف در قرائت ـ بخواند، معنایش این نیست که دیگر قرائت شناخته شده بین مسلمین کنار می رود و قرآن دگرگون می شود.

زیرا بالاخره در میان قرائت های مختلف، قرائت صحیح وجود دارد، و اصل آن از بین نرفته است، تا چیز دیگری جانشین آن شده باشد.(3)

__________
(1) تفسیر نوین، محمد تقی شریعتی، مقدمه، ص 28.
(2) تاریخ قرآن کریم، سید محمد باقر حجتی، ص 247.
(3) مصونیت قرآن از تحریف، آیةالله معرفت،ص 22.

لینک بحث اصلی :
http://www.askquran.ir/thread26974.html


این صفحه را به اشتراک بگذارید
  • سید جواد میری

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

کپی برداری از مطالب تنها با ذکر منبع و ذکر لینک بلا مانع است در غیر این صورت حرام است و ما هیچ گونه رضایتی نداریم

تحلیل آمار سایت و وبلاگ